Filmy surrealizm, sen, pamięć

Historia dojrzewania Marjane Satrapi, wrażliwej irańskiej dziewczyny, w czasie rewolucji, która doprowadziła do upadku szacha i rządów Chomeiniego oraz dokonała głębokich przemian obyczajowych.

Jaka jest różnica pomiędzy jawą a snem? Czy sen potrafi być bardziej realny niż jawa? Czy sny można kontrolować? Co może się stać jeśli bariera pomiędzy snem a jawą przestanie istnieć? Na te pytania próbuje, przynajmniej częściowo, odpowiedzieć film.

Reżyser teatralny zamierza wystawić do bólu realistyczną sztukę teatralną opowiadającą o jego własnym życiu. Wraz z postępem prac nad sztuką rozpada się jego życie prywatne.

Nieznany wirus niszczy ludzkość, tylko 1% populacji uchodzi z życiem. Jest rok 2035, ludzie żyją pod ziemią. Więzień James Cole Zostaje „na ochotnika” wysłany w przeszłość do roku 1996, aby zebrać informacje na temat pochodzenia wirusa. Jednak w wyniku pomyłki James trafia do roku 1990, gdzie natychmiast aresztuje go policja.

Wypalony reżyser filmowy, nie ma już weny aby nakręcić kolejny film. Ucieka w świat fantazji przed przytłaczającym go otoczeniem.

Film Linklatera stawia pytania i udziela niejednoznacznych odpowiedzi. Czym są dla nas sny? Ucieczką do innego świata? Odbiciem życia "na jawie"? A może da się z nich przepowiedzieć przyszłość? Główny bohater przez cały film śni. Spotyka tam wiele charakterystycznych postaci. Każda z nich mówi mu coś na temat snów, albo medyczne czy też naukowe wytłumaczenia, albo zwykłe ludzkie wyobrażenia. Bohater próbuje zrozumieć całą złożoność i zawiłość snów.

Tytułowy Johnny to młody Amerykanin, który z powodu wpojonych mu przez nieżyjącego już ojca ideałów, zaciąga się do wojska, aby jak twierdzi, podczas I wojny światowej "walczyć o demokrację". Podczas inspekcji okopów Johnny zostaje wyznaczony do idiotycznej misji, w której zostaje bardzo ciężko ranny. Wybuch bomby pozbawia go rąk, nóg oraz twarzy, a w dalszej konsekwencji - również wzroku, słuchu i węchu. Lekarze cudem ratują młodego żołnierza, który po umieszczeniu w szpitalu określony jest mianem "warzywa". Diagnoza lekarzy nie jest do końca trafna. Wewnątrz zmasakrowanego organizmu nadal funkcjonuje mózg. Chłopakowi udaje się wymyślić sposób porozumiewania się z otoczeniem przy pomocy alfabetu Morse'a. W ten sposób Johnny nawiązuje kontakt z jedną z pielęgniarek...

Zia po udanej próbie samobójstwa, przenosi się do pośmiertnego świata, który przypomina ten sprzed śmierci z jedną różnicą - jest tu o wiele gorzej. Zia nie może zapomnieć o swojej wielkiej miłości, przez którą się zabił. Próbuje odnaleźć się w tym odmiennym świecie, poznaje rosyjskiego muzyka Eugene'a, z którym spędza bardzo dużo czasu, aż do momentu, gdy dowiaduje się iż jego miłość również znalazła się w tym świecie. Wtedy obaj wyruszają w podróż by odnaleźć dziewczynę. Na swej drodze spotykają wiele ciekawych osób, między innymi autostopowiczkę Mikal oraz anioła o imieniu Kneller, który prowadzi ich przez tą dziwną krainę. Przepełniony niespodziankami, komicznymi zawirowaniami akcji oraz absurdalnym humorem TAMTEN ŚWIAT SAMOBÓJCÓW ukazuje jak cenne i zaskakujące potrafi być życie i miłość.

Montreal w przyszłości. Ludzkość przygotowuje się do epokowego wydarzenia - wkrótce na Marsie ma wylądować pierwsza załogowa misja. 75-letni Jacob Obus (Jacques Languirand), charyzmatyczny, siwowłosy muzyk, gra na niezwykłych, inspirowanych kobiecym ciałem instrumentach, które zaprojektował jego przyjaciel Arthur (Paul Ahmarani). Niespodziewanie obaj zakochują się w tej samej kobiecie, młodej fotografce o imieniu Avril (Caroline Dhavernas). Ojciec Arthura, wynalazca i badacz kosmosu Eugene Spaak (Robert Lepage), pomaga im zrozumieć istotę życia i miłości.