Filmy śmierć, armia czerwona

Klasyka polskiej kinematografii. Serial Konrada Nałęckiego powstał na podstawie książki Janusza Przymanowskiego, który jest także współautorem scenariusza. Nakręcono trzy serie przygód załogi „Rudego” – łącznie 21 odcinków. PRL-owskie władze chętnie traktowały serial jako materiał propagandowy, prezentujący obowiązującą wówczas wersję historii z polsko-radzieckim sojuszem na pierwszym planie. Janek wstępuje w szeregi Wojska Polskiego do oddziału wojsk pancernych. Zostaje włączony do załogi czołgu o numerze 102. Wraz ze swoimi wiernymi towarzyszami broni Olgierdem, Gustlikiem, Grigorijem i psem Szarikiem rusza wyzwolić ojczyznę. Dla dzisiejszego widza „Czterej pancerni i pies” pozostają znakomitą produkcją wojenno-przygodową. Zrealizowane z rozmachem sceny batalistyczne, trzymająca w napięciu akcja, zabawne dialogi i przede wszystkim doskonałe postacie stworzone przez wybitnych aktorów – to nieprzemijające wartości serialu.

Film przedstawia ostatnie dni sowieckiego dyktatora i chaos reżimu po jego śmierci.

Charles Xavier (James McAvoy) posiada niezwykłą moc telepatii. Zostaje poproszony przez CIA o pomoc w złapaniu innych ludzi obdarzonych nadprzyrodzonymi mocami, którzy zagrażają bezpieczeństwu narodowemu USA. Młody profesor zaczyna rekrutować innych mutantów, którzy mu pomogą w walce z niebezpiecznymi osobnikami.

Ważą się losy Krakowa. Jest początek 1945 roku, do miasta zbliża się styczniowa ofensywa wojsk radzieckich. Faszyści przygotowują się do wysadzenia miasta w powietrze. Dzięki błyskawicznej akcji Armii Czerwonej Kraków zostaje zdobyty bez żadnego wystrzału artylerii.

Akcja obrazu rozgrywa się w 1945 roku. Armię Czerwoną od Berlina dzieli zaledwie kilkadziesiąt kilometrów. I Armia Wojska Polskiego wyzwala Pomorze Zachodnie. Tymczasem 2 lutego Niemcy łapią w zasadzkę oddział polskich żołnierzy. Zamykają ich w stodole, którą następnie podpalają.

Na jednej z pustyń Azji Środkowej przemieszcza się, prześladowany przez "białych", oddział Armii Czerwonej, na czele z komisarzem Jewsukowem. Żołnierze umierają z pragnienia. Na koncie najlepszego strzelca oddziału Mariutki Filatownej czterdziestu zabitych białogwardzistów. W ostatniej potyczce wzięto do niewoli porucznika, arystokratę Govorukha. Czy będzie on czterdziestym pierwszym na liście Mariutki?

Film Stalingrad oparty jest na historycznej bitwie o miasto Stalingrad podczas II wojny światowej. Reżyser filmu, Joseph Vilsmaier, (twórcy takich obrazów jak Odlotowy Sekstet i Marlena), pokazał historię bitwy oczami młodych niemieckich żołnierzy, którzy po kampanii w Afryce, krótkim urlopie na Włoskiej Riwierze wraz z całym batalionem zostają przerzuceni na Front Wschodni. Batalia o Stalingrad rozpoczęła się w sierpniu 1942 roku. Zajęcie miasta, zdaniem niemieckiej propagandy, miało potrwać kilka dni. Tymczasem zacięte walki się przedłużały, aż nadeszła zima, której wszyscy się obawiali.

Film ukazuje życie Cara Rosji Mikołaja wraz z całą jego rodziną. Stają oni w obliczu wielkich zmian na swojej ziemi, nielojalności najbliższych współpracowników oraz buntu i rewolucji całego narodu.

Tomasz (Daniel Day-Lewis) jest czeskim lekarzem i znanym podrywaczem stroniącym od polityki. Jednak obie te cechy zostają poddane próbie. Oto bohater zakochuje się w Teresie (Juliette Binoche), jednak nie potrafi być jej wierny. Staje się uczestnikiem wydarzeń "praskiej wiosny" 1968 roku i mimowolnym "wrogiem ludu"...

27 stycznia 1945 roku, w dniu wyzwolenia obozu w Oświęcimiu, dla bohaterów opowieści - grupy Włochów, rozpoczyna się nowy okres w życiu - powrót do domu, a zarazem żmudny proces uczenia się na nowo normalnej rzeczywistości. Primo Levi - chemik z Turynu - ma przed sobą najdłuższą drogę; jego tułaczka trwa niemal rok. Pokonując kolejne etapy wędrówki uczy się sztuki przetrwania: zarabia pieniądze handlując z rosyjskimi żołnierzami; zdobywa całkowicie nowe dlań doświadczenia. Droga bohaterów wiedzie przez Polskę, Ukrainę i Związek Radziecki. Ich oczami oglądamy świat, który próbuje otrząsnąć się ze skutków wojny. Dla Primo roczna niemal tułaczka jest w istocie czasem bolesną, przede wszystkim jednak oczyszczającą wędrówką w głąb samego siebie, odkrywaniem najskrytszych pokładów świadomości i podświadomości. Jej ostatnim etapem jest próba opisania doznanych doświadczeń również w imieniu tych, których pochłonęła wojna.